Het verbond

Ik heb het in mijn bol. Ik zou wel willen huppelen. Springen, dansen en nét iets te hard praten. Wat is het leven leuk als er onverwachts zoveel moois op je pad komt. Ik neem toch een meer gepaste tred aan, met een flinke glimlach weliswaar, afgemaakt met een ogenschijnlijke kalmte. Ik bevindt mij namelijk nog op een plek waar mijn lichtvoetig enthousiasme niet bepaald gepast is.

De hele week blijf ik uitzonderlijk hoog in mijn energie. Heerlijk licht is het daarboven. En de energie moet er toch ergens uit. Dus ik knal door mijn week. Ik spreek af, initieer, organiseer, maak schoon, plan, doe leuke dingen, zoek nog even een ditje en een datje uit, regel óók nog even dat ene klusje. Bovenal neem ik vooral geen rust. Rust? Het leven lacht mij toe. Al dat rusten, de dagschema´s en het rekeningen houden met. Dát is iets uit tijden die achter mij liggen. Nu? Nu is het spannend, bruis ik mee met de kriebels in mijn buik. Ik moet vooral DOEN.

Hoewel ik inmiddels uit ervaring weet hoe de drie R´en mijn leven hebben verbetert, ga ik niet goed samen met mate. Mooi is prachtig. Stom is verschrikkelijk. Laat ik zeggen dat ik zowel van de grote hoogten als van de diepe dalen ben. Eventjes was ik dus de kleine lettertjes in het verbond dat ik sloot met mijn trouwe metgezel vergeten. De kleine lettertjes, waar bewust de rust, reinheid en regelmaat dikgedrukt stonden. Als jij rekening houdt met mij, dan hou ik rekening met jou.

Natuurlijk werd er een paar keer hard op de deur geklopt. Dwars door mijn dolle enthousiasme en euforie heen. Doof was ik, door al het feestgedruis. Pas toen ik mijn tintelende gezicht aandacht schonk en steeds vaker mijn tijd horizontaal doorbracht, hoorde ik in de verte een dwingend gebonk. Oeps. Schoorvoetend deed ik dan toch maar open. Het lukte net om een schamele verontschuldiging over mijn lippen te krijgen; ´Ik moet nog altijd wennen dat ik je ook in verrukkelijke tijden moet betrekken´, fluisterde ik licht beschaamd.

Zoet en bitter heb ik nooit met plezier gecombineerd.

Alledaagsheid – Een poging, deel 2

Wist u dat het hebben van MS op een doorgaande dag ook de volgende zaken kan omvatten?

– Wakker liggen van de jeuk over het hele lijf?
Een prikkelende jeuk door een huid zo gortdroog alsof het op splijten staat. Dat je eerst een aantal dagen wisselt van kleding, andere zeep gebruikt, een nieuwe hydraterende crème koopt. Totdat je beseft dat het een wel erg frappante jeuk is. Zo eentje die zich eerder classificeert als een gevoelsstoornis.

– Dat ´s ochtends een kopje koffie inschenken geen sinecure is?
Want zowaar, uit het niets, kan datzelfde kopje overstromen terwijl jij als een groot vraagteken staat toe te kijken hoe dit nou kon gebeuren.

– Je op diezelfde ochtend moeten vastklampen aan het aanrechtblad?
Evenwicht is een wankelend gegeven, zo blijkt wanneer je MS hebt. Dat merk je ook aan de blauwe plekken op je benen door alle hoeken en punten waar je tegenaan loopt, die deurpost die nu in je schouder staat of aan al die ontelbare keren dat je struikelt over die stomme sleepvoet.

– De dag doorkomen met de nobele taak die ene gekmakende, tintelende vinger te negeren?
Of dat je voortdurend door je onderrug zakt omdat je spieren verslappen.

– Je soms midden in een gesprek een vastlopende navigatie lijkt te imiteren?
Stotteren, zoeken naar woorden, zinsdelen omdraaien, de verkeerde woorden kiezen voor het verkeerde object of enkel spreken in omschrijvingen (‘dat ding, bij de voordeur, waar men de voeten aan afveegt’).

– De hele dag in de ogen wrijven op verdenking van een vuiltje?
Op zoek naar dat irritante haartje in wat uiteindelijk gewoon wazig zicht blijkt.

– Dat een blogpost tikken twee, soms drie keer zo lang duurt?
Omdat de letters op het beeldscherm een eigen leven gaan leiden en de coördinatie van je vingers hapert. Twintig keer drukken op een letter waar je steeds net naast belandt. Ongein schrijf je, ongein!

– Dat dutjes doen geen luxe is maar een pure noodzaak?
Voortdurend de verstoorde signalen in je lijf corrigeren kost energie. Veel energie. Energie die datzelfde lijf niet persé die dag gegenereerd heeft. Baggerend door de modder ploeteren, zo voelt dat. Al slaap je netjes 8 uur per nacht en doe je nog eens 3 dutjes op een dag.

– Dat je soms, plots, met spoed belandt bij een specialist?
Waar blijkt dat het vermoeden van bijvoorbeeld een acute hartkwaal ´gewoon´ ordinaire verkrampingen van de slokdarm zijn. Veroorzaakt door MS. Ach, het leven van alledag.

Het is enkel een greep uit het arsenaal.
Hoe schijnbaar blakend van gezondheid ik ook over straat lijk te lopen. Dit is wat er onder de oppervlakte gaande is. Ook dat is ms.